Oncelikle N.E.Aydinonat hocamiza “Hosbulduk!” diyerek yazimiza baslayalim.

Bu yazi dizisi ozellikle, 2002 yilinda Vernon L. Smith`in ve Daniel Kahneman`in Nobel Ekonomi Odulu`nu  paylasmalari ile dikkatleri bir kez daha uzerine ceken Deneysel ve Davranissal Iktisat (DDI) uzerine olacak.

Isminden de anlasilacagi gibi bu alan 2 temel ayak uzerine oturuyor. Bunlar; “psikoloji” ve “ekonomi”. Zaten nobel odulunde de bu sekilde bir paylasima gidildigini gorebiliriz zira Daniel Kahneman hayatinda hicbir iktisat dersi almadigi halde nobel odulunu “ekonomi” alaninda almistir.

Peki Nedir Bu Deneysel Iktisat? Ne Ile Ilgilenir?

Konuya bir giris olmasi icin sevgili Homo Economicus`un en onemli 2 ozelligini hatirlayalim;

– Perfect rationality [1]

– Strict self-interest

Buradan hareketle ana amacimizin “toplamda insan davranislarinin aciklanmasi oldugunu” belirterek “bounded ratonality” [2] nin tanimina bakalim;

“The rationality assumption consists of two components: first, individuals are assumed to form, on average, correct beliefs about events in their environment

and about other people’s behavior; second, given their beliefs, individuals choose those actions that best satisfy their preferences.… Yazının Devamını Oku

Söz verdiğimiz gibi yazımızın ikinci kısmında tahmin oyunundan bahsedeceğiz. Literatürdeki adı “guessing game” ya da “p-beauty contest game” olarak geçen bu oyun adını Keynes’in Genel Teori kitabındaki şu benzetmesinden almaktadır;

“…professional investment may be likened to those newspaper competitions in which the competitors have to pick out the six prettiest faces from a hundred photographs, the prize being awarded to the competitor whose choice most nearly corresponds to the average preferences of the competitors as a whole; so that each competitor has to pick, not those faces which he himself finds prettiest, but those which he thinks likeliest to catch the fancy of the other competitors, all of whom are looking at the problem from the same point of view. It is not a case of choosing those which, to the best of one’s judgment, are really the prettiest, nor even those which average opinion genuinely thinks the prettiest.